ETNO-FOTO-TEREN 2025 / Kolekcja fotografii z badań terenowych PTL
Dublin Core
Tytuł
ETNO-FOTO-TEREN 2025 / Kolekcja fotografii z badań terenowych PTL
Temat
Sekularyzacja ; Marsz Ateistów ;
Opis
Uczestnik warszawskiego Marszu Ateistów przebrany w humorystyczny / prześmiewczy strój duchownego - przyozdobiony łańcuchem, na którym zawieszono duże logo samochodu marki Mercedes.
W drugiej połowie XX wieku wśród amerykańskich sekularystów erozji ulegały przekonania dotyczące procesów sekularyzacji i teleologicznego porządku przemian społecznych. Kryzys wcześniejszych narracji wpłynął na zaadoptowanie nowych strategii, które sumarycznie można określić jako ateistyczną politykę tożsamościową. Podejmowane praktyki podkreślały odrębność osób niewierzących, konstruowały ich wspólną tożsamość mniejszościową oraz podejmowały tematy wykluczenia i stygmatyzacji tak wyodrębnionej populacji.
Ateistyczne polityka tożsamościowa jest starsza od ruchu „nowego ateizmu”, niemniej popularność „nowych ateistów” była głównym wehikułem, który zglobalizował również ten pierwszy dyskurs. Antydyskryminacyjna narracja polityki tożsamościowej oraz wyraźnie krytyczne ukierunkowanie „nowego ateizmu” względem tradycji religijnych bywają jednak rozbieżne. Jest to jedno ze źródeł procesu różnicowania się tożsamości w ramach tradycji sekularystycznych oraz polisemicznego charakteru poszczególnych praktyk; np. takich jak dyskutowany Marsz Ateistów.
W przypadku omawianego zdjęcia irreligijny charakter „nowego ateizmu”, poprzez działania uczestnika, nabiera cech ludowego antyklerykalizmu (motywu „zachłannego duchownego”). Za pomocą strojów, balonów, organizowanych corocznie inscenizacji itp. organizatorzy marszu chcą zapewnić zabawowy, świecki charakter wydarzenia. Taka strategia sprawia, że warszawski Marsz Ateistów można również odczytać jako artykulację ukonstytuowanej w XV wieku kulturowej opozycji nabożność – śmiech / karnawał. Ateistyczny karnawał jest wyrwą w ramach kultury dominującej, ekspresją stłumionych emocji, przejęciem fragmentu miasta. Jednak w porównaniu do większych wydarzeń o charakterze karnawałowym, to święto niedużej grupy polskich sekularystów jest zdarzeniem, które po chwili znika za rogiem ulicy. Dla postronnych spacerowiczów prawdopodobnie jest kolejną „nieopowiedzianą historią” ze świata płynnej nowoczesności.
Zdjęcie wykonane pod pomnikiem Mikołaja Kopernika w Warszawie, 30 marca 2019 r.
Autor: Jacek Skrzypek
W drugiej połowie XX wieku wśród amerykańskich sekularystów erozji ulegały przekonania dotyczące procesów sekularyzacji i teleologicznego porządku przemian społecznych. Kryzys wcześniejszych narracji wpłynął na zaadoptowanie nowych strategii, które sumarycznie można określić jako ateistyczną politykę tożsamościową. Podejmowane praktyki podkreślały odrębność osób niewierzących, konstruowały ich wspólną tożsamość mniejszościową oraz podejmowały tematy wykluczenia i stygmatyzacji tak wyodrębnionej populacji.
Ateistyczne polityka tożsamościowa jest starsza od ruchu „nowego ateizmu”, niemniej popularność „nowych ateistów” była głównym wehikułem, który zglobalizował również ten pierwszy dyskurs. Antydyskryminacyjna narracja polityki tożsamościowej oraz wyraźnie krytyczne ukierunkowanie „nowego ateizmu” względem tradycji religijnych bywają jednak rozbieżne. Jest to jedno ze źródeł procesu różnicowania się tożsamości w ramach tradycji sekularystycznych oraz polisemicznego charakteru poszczególnych praktyk; np. takich jak dyskutowany Marsz Ateistów.
W przypadku omawianego zdjęcia irreligijny charakter „nowego ateizmu”, poprzez działania uczestnika, nabiera cech ludowego antyklerykalizmu (motywu „zachłannego duchownego”). Za pomocą strojów, balonów, organizowanych corocznie inscenizacji itp. organizatorzy marszu chcą zapewnić zabawowy, świecki charakter wydarzenia. Taka strategia sprawia, że warszawski Marsz Ateistów można również odczytać jako artykulację ukonstytuowanej w XV wieku kulturowej opozycji nabożność – śmiech / karnawał. Ateistyczny karnawał jest wyrwą w ramach kultury dominującej, ekspresją stłumionych emocji, przejęciem fragmentu miasta. Jednak w porównaniu do większych wydarzeń o charakterze karnawałowym, to święto niedużej grupy polskich sekularystów jest zdarzeniem, które po chwili znika za rogiem ulicy. Dla postronnych spacerowiczów prawdopodobnie jest kolejną „nieopowiedzianą historią” ze świata płynnej nowoczesności.
Zdjęcie wykonane pod pomnikiem Mikołaja Kopernika w Warszawie, 30 marca 2019 r.
Autor: Jacek Skrzypek
Twórca
Skrzypek, Jacek
Wydawca
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Data
2025
Prawa
Licencja PTL
Format
jpg
Cytat
Skrzypek, Jacek, “ETNO-FOTO-TEREN 2025 / Kolekcja fotografii z badań terenowych PTL,” Cyfrowa Etnografia, Dostęp 6 czerwca 2025, https://cyfrowaetnografia.pl/items/show/12851.